Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

ένα μέτωπο χωρίς αύριο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, για τον μ-λ ΚΚΕ χώρο

ένα μέτωπο χωρίς αύριο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, για τον μ-λ ΚΚΕ χώρο. (μια διαφορετική ανάγνωση ενός άρθρου του Χ.Κάτσικα)
του σ. Παραγνώστη
Πυκνώνουν τελευταία στο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς οι αναφορές στα πολιτικά αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής κυβέρνησής» του και στην επαπειλούμενη ήττα της εργατικής τάξης. Δεν θα ήταν καθόλου παράξενο, ο παραναγνώστης μπήκε άλλωστε σε αυτό το ρεύμα. Μπορεί πάντως κανείς να διαβάσει τα διασταυρούμενα αυτά πυρά σε κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητης πολιτικής σκέψης κείμενα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ανάμεσα στις διασταυρούμενες αυτές ριπές πληκτρολογίου, παρουσιάζουν εκείνες οι φωνές που προέρχονται από σεκταριστικά πολιτικά μορφώματα ή κόμματα.
Ισχυρίζομαι ότι οι δυο πιο τρανταχτές εκφάνσεις αυτού του σεκταρισμού είτε με τη μορφή της σεκταριστικής φάσης μιας σεκταριστικο/μετωπικής ταλάντωσης – η περίπτωση του ΚΚΕ – είτε με τη μορφή του διαλείποντος, μονοφασικού σεκταρισμού – η περίπτωση του μ-λ χώρου – στήνουν ένα μέτωπο χωρίς αύριο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, σε τέτοιο σημείο που δεν μπορεί κανείς να αποφύγει τη σκέψη ότι θα εύχονταν στις 17 Ιούνη να πατώσει ο Τσίπρας, ακόμη κι οι ψήφοι πάνε στον Σαμαρέλο. Μάλλον όμως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα ρωτήσει κανέναν από μας και επιπλέον θα χρωστούμε όλοι να λάβουμε θέση απέναντι σε αυτό, όπως θα προκύψει.

Έχω στο νου μου και θα πάρω για παράδειγμα, ένα τέτοιο κείμενο, το καλογραμμένο  «Ανάμεσα στο Φόβο και στις Αυταπάτες Υπάρχει Άλλος Δρόμος» του Χρήστου Κάτσικα από τον μ-λ χώρο, αλλά η επιλογή είναι μάλλον αδιάφορη για το επιχείρημά μου. Ό,τι ακολουθεί ως συμπέρασμα, μπορεί να ειπωθεί και για το ΚΚΕ με απλή αντικατάσταση λέξεων. «Λαϊκή εξουσία» αντί για «άλλος δρόμος» κοκ
Πρόκειται για ένα κείμενο λοιπόν, το οποίο, παρά τις ενστάσεις που εγείρει η πλησμονή της εκνευριστικής «εθνικοαπελευθερωτικής» εμμονής του συγκεκριμένου χώρου, βάζει το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων του ρεφορμισμού. Υποτίθεται πάντως, ότι το κάνει αυτό, τυλίγει το ρεφορμισμό σε μια κόλλα χαρτί, για να καταδείξει τον «Άλλο Δρόμο» που υπόσχεται ο τίτλος. Όμως μια ματιά στη δομή του κειμένου θα μας χαλάσει λίγο την εικόνα.
Εισαγωγικά, το εκλογικό αποτέλεσμα, μέσα σε 32 μόνο λέξεις, χαιρετίζεται ως θετικό, κατά το ότι έχουμε μια αριστερή μετατόπιση ψηφοφόρων. Ακολουθούν 2661 λέξεις για του ρεφορμισμού τις φοβερές συμπληγάδες, από όπου γυρισμό δεν έχει – μέχρι σημείου επίκλησης του Διός τιμωρού: «αυτό θα είναι το τίμημα για την ελπίδα που τους έδωσες. Θα είναι η ελπίδα κάτι που οι άνθρωποι θα χαρούν με την καρδιά τους ενώ θα αγκαλιάζουν την καταστροφή τους», και κλείνει με μια παράγραφο από 85 λέξεις :«Οι εκλογικές μετατοπίσεις που συντελούνται έξω από το έδαφος του οργανωμένου λαϊκού αγώνα και την επίδραση ενός μαζικού πολιτικού κινήματος της Αριστεράς, όσο θετικές κι αν είναι σαν ένα πρώτο βήμα απεγκλωβισμού, δεν μπορούν να έχουν βάθος και σταθερά χαρακτηριστικά. Δεν μπορούν στη σημερινή φάση να ξεφύγουν από το επίπεδο των ρεφορμιστικών αυταπατών και αναζητήσεων. Μπορούν να αποκτήσουν βάθος και προοπτική μόνο στο βαθμό που θα αποκτούν σύνδεση σε μια πορεία με το μαζικό, λαϊκό, εξωκοινοβουλευτικό αγώνα κόντρα στην πολιτική του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης.» Με αυτή την τελευταία παράγραφο ο συγγραφέας «έβγαλε» την υποχρέωση να δώσει «θετική» προοπτική στην εργατική τάξη, μη παραλείποντας με το δείκτη υψωμένο να της τραβήξει το αυτί! Μια πάντως αρκετά πιο εκλεπτυσμένη προτροπή προς τον λαό από εκείνη της Παπαρήγα για «διόρθωση της ψήφου του».
Το ποσοστό των λέξεων που δεν αναφέρονται στα δεινά που επαπειλούνται – ή είναι βέβαια – επί των κεφαλών ημών είναι 4%. Ποσοστό το οποίο περιλαμβάνει τόσο όσα θετικά διαβλέπει ο συγγραφέας στο εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου και στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση, όσο και την επαναστατική προοπτική που ο ίδιος δίνει για την εργατική τάξη. Δεν είναι καθόλου πολλά, δεν είναι καν στοιχειωδώς αρκετά!
Όσα – κι ας είναι πολλά – σημεία σύμπτωσης και να έχει κανείς με αυτό το κείμενο, δεν μπορεί εν τούτοις να μην αναρωτηθεί γιατί γράφτηκε, αφού, ας είμαστε σοβαροί, ο υπεσχημένος «Άλλος Δρόμος» δεν μας αποκαλύπτεται. Ο συγγραφέας προδίδει με το χειρότερο τρόπο τις προθέσεις του αν πιστέψουμε τον τίτλο του άρθρου. Αλλά τότε «Ποιος ειναι ο σκοπος του συγγραφέως; » θα ρωτούσε η κα Σταυρούλα η φιλόλογός μου.
Μα γιατί, ενώ πριν καταρρεύσει ο δικομματισμός ήταν όλα ελπιδοφόρα , τώρα ξαφνικά έγιναν, μέχρι παραιτήσεως, μαύρα; Ούτε πρώτος ρεφορμιστικός πολιτικός σχηματισμός που τείνει στην ενσωμάτωση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο τελευταίος, αν δεν αποφασίσει αλλιώς το έθνος των εργατών. Επιτέλους, όσο βεβαία κι αν είναι η ρεφορμιστική προδοσία κανείς ακόμα δεν βρέθηκε στη θέση του Λένιν βλέποντας τους ηγέτες της Διεθνούς να υποστηρίζουν τον πόλεμο και να στέλνουν τους εργάτες στα εθνικά χαρακώματα των αντιμαχομένων αστικών τους τάξεων. Αυτό κι αν ήταν ήττα! Μα από αυτή την προδοσία μας προέκυψε ο Οκτώβρης. Ακόμα καλύτερα, η σοσιαλσωβινιστική προδοσία είναι μέρος του χρονικού του Οκτώβρη. Από που λοιπόν αυτή η απαισιοδοξία, η μαύρη ηττοπάθεια; Γιατί τώρα η ζημιά είναι οριστική; Πώς προδιαγράφεται έτσι μονοκοντυλιά η Ιστορία;
Ίσως δρουν, εν μέρει, και υποκειμενικές αιτίες: η μόνιμη εκλογική μιζέρια και η διαφαινόμενη υφαρπαγή της πενιχρής εκλογικής τους βάσης από την ψηφορουφήχτρα που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν είναι τουλάχιστον γελοίο το να αντικαταστήσουμε τον συριζαίικο κοινοβουλευτικό κρετινισμό με το ανομολόγητο (ή και ομολογημένο: ποιος θυμάται, από τον καιρό του Φλωράκη, τον στόχο του 17% και της δεύτερης κατανομής;) ψηφοδεές μαράζι του σεκταρισμού, δεν νομίζω όμως να είναι εδώ το μείζον ζήτημα.Το πολύ - πολύ να εξηγεί την απώλεια της αίσθησης του γελοίου ώστε να βγεί η Παπαρήγα με ' κείνο το «μην εμπιστεύεσαι το ΣΥΡΙΖΑ» στην τηλεόραση και τίποτα παραπάνω.
Στο κάτω – κάτω και ως ένα βαθμό, η απαισιοδοξία του κειμένου δεν θα ήταν αδικαιολόγητη. Τόσο η πολιτική ανάλυση , όσο και η ιστορία του ρεφορμισμού δείχνουν πως η απαισιοδοξία  εδράζεται στον ιστορικό κανόνα. Αλλά η επανάσταση δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση. Το ίδιο – εξαίρεση – ήταν όμως και πριν από την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε και αυτό θα έκανε τη δουλειά και πάλι: Γιατί τώρα η εσχατολογικών διαστάσεων απαισιοδοξία κι όχι πιο πριν;
Διότι μπορεί πράγματι ο ρεφορμισμός να απειλεί με ήττα την εργατική τάξη, αλλά, ουδέν κακόν αμιγές καλού,  έβαλε ήδη στη γωνία το σεκταρισμό σε κάθε του εκδοχή: το μόνο που έχει να πει ο σεκταρισμός είναι «στοιχηθείτε πίσω μου» αλλά αυτό μας τελείωσε και ελπίζουμε, ανεπιστρεπτί. Ο σεκταρισμός μπορεί να αντέξει οποιοδήποτε εκλογικό ποσοστό αρκεί το υπόλοιπο να πηγαίνει στα κλασικά αστικά κόμματα! Τότε η Ιστορία απλώς δεν πέρασε ακόμα από τα μέρη του. Τώρα όμως η Ιστορία πέρασε κοιτώντας αλλού: Αυτό εξηγεί την πολιτική απελπισία του σεκταρισμού. Ο σεκταρισμός ήταν παρακολούθημα της τελικής φάσης του μεταπολιτευτικού δικομματισμού, ο οποίος πέφτοντας τον πήρε μαζί του.
Ακόμα χειρότερα, ο συγγραφέας καλεί σε «μαζικό, λαϊκό, εξωκοινοβουλευτικό αγώνα κόντρα στην πολιτική του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης» δηλαδή καλεί το λαό (όχι τη εργατική τάξη;) να ριχτεί στην ταξική πάλη πάνω σε ηθικές – ηρωικές βάσεις. Προβάλλει την δική του βούληση ως ηθική επιταγή για την τάξη: Επανάσταση για υποκειμενικούς λόγους! Πράγματι ο σεκταρισμός δεν διαθέτει τίποτε (πέρα από οικονομικούς αγώνες) για να γεμίσει το κενό από εδώ μέχρι την επανάσταση. Τι άλλο του μένει για το σκοπό αυτό από την ίδια του τη βούληση; Όπως το λέει ο Ε. Μπιτσάκης για την περίπτωση του ΚΚΕ: «... χωρίς στρατηγική, χωρίς πολιτική συμμαχιών, μόνο, άσπιλο και αμόλυντο, ονειρεύεται ένα άλμα στο κενό: από το σήμερα, στη λαϊκή οικονομία και εξουσία. Επανάσταση λοιπόν χωρίς συμμάχους, με στόχο δύο ψευδοέννοιες: λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία»
Η «αριστερή κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ ή η ισχυρή «αριστερή» του αντιπολίτευση – με άλλα λόγια η παρούσα φάση του αριστερόστροφου αναπροσανατολισμού των εργατικών τάξεων – είναι λοιπόν καθώς φαίνεται εκτός από κίνδυνος ήττας και ευκαιρία: για όποιον έχει μάτια για να βλέπει, βγάζει στο φως δυο πράγματα:
Χρειάζεται ένα μεταβατικό πρόγραμμα γύρω από το οποίο θα στοιχηθούν οι εργατικές μάζες και τα σύμμαχα στρώματα.
Χρειάζεται οι κομμουνιστές να βάλουν επιτέλους συγκεκριμένα και άμεσα μπροστά την αυτο-οργάνωση της εργατικής τάξης.

Είναι οι αναγκαίοι – αλλά όχι και επαρκείς – όροι για να αποτραπεί ο κίνδυνος μιας δεινής ήττας της εργατικής τάξης μέσα στη δίνη της παρούσας τεραστίων διαστάσεων συστημικής κρίσης.
Όμως η αυτο-οργάνωση της εργατικής τάξης, τα όργανα της πάλης και της εξουσίας της, έχουν ένα εγγενές ελάττωμα: Δεν ελέγχονται, δεν μπορούν – όσο είναι ζωντανά – να γίνουν προεκτάσεις κάποιου κόμματος, ούτε καν του κόμματος της τάξης, εάν αυτό υπήρχε. Οι ιδέες και η πρακτική του καθενός πολιτικού σχηματισμού θα βρίσκονται υπό αίρεση σε κάθε γύρο της ταξικής πάλης. Αυτήν την ιδέα όμως δεν την χωρούν τα πολιτικά μορφώματα από όπου αναδίδεται η πνιγηρή οσμή της ηττοπάθειας κι έτσι, σαν τις γριές φαρμακομύτες, πιάνουν το στασίδι τους.
Σε έναν πολιτικό χρόνο όπου ωριμάζουν κοινωνικοί και οικονομικοί όροι για μια επαναστατική κατάσταση, όπου «Οι κοινωνικοί σεισμοί της τελευταίας διετίας και οι μαζικοί αγώνες ενάντια στα Μνημόνια διαμόρφωσαν τους όρους μιας οιωνεί «κλασικής» προεπαναστατικής κατάστασης, όπου οι «από πάνω» δεν μπορούν να κυβερνούν με τον παλιό τρόπο και οι «από κάτω» δεν ανέχονται πια να κυβερνούνται όπως μέχρι τώρα υπάρχει απότομη επιδείνωση των συνθηκών ζωής των μαζών, μόλις μέσα σε δύο χρόνια οι ίδιοι οι «από πάνω» κινητοποιούν τους «από κάτω» σε μαζική δράση.» και όπου «Στις 6 Μαΐου έγινε ένα παραπέρα, κρίσιμο βήμα στη μετάβαση από μια προεπαναστατική σε μια επαναστατική κατάσταση: ένα σημαντικό τμήμα των λαϊκών μαζών αρχίζει να συγκεντρώνει τις προσδοκίες του για μια λύση του αδιέξοδου με την απόρριψη των παραδοσιακών κυβερνητικών κομμάτων και την μετακίνησή τους προς τα αριστερά, σε ένα κόμμα που έθεσε θέμα αλλαγής της (κυβερνητικής) εξουσίας και σχηματισμού μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης των κομμάτων της Αριστεράς». Οι κομμουνιστές πρέπει να ξέρουν να χτίζουν τις δομές της εργατικής εξουσίας – την αυτο-οργάνωση της εργατικής τάξης– και να μάθουν να βρίσκονται στη μειοψηφία αυτών των δομών εργατικής εξουσίας γιατί ακόμα και στη διάρκεια της επανάστασης, οι επαναστατικές ιδέες είναι κατ' αρχήν και κατ' επανάληψη μειοψηφικές.
Κι αν ο μεγάλος απών της επανάστασης – το κόμμα της εργατικής τάξης – φαίνεται ακόμα να καθυστερεί, η ίδια η κίνηση των εργατικών μαζών και ο βοριάς της συστημικής κρίσης που κάνει τα πράγματα διαυγή, αρκούν για να θρέψουν την αισιοδοξία της βούλησης.
Επιτέλους τι άλλο θα αντιπαρατάξουν οι sans culotte εκτός από την αυτο-οργάνωση της τάξης τους και τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη;

Σε όλες τις παραθέσεις κρατήθηκε η ορθογραφία των συγγραφέων τους


6 μονάδες μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ, Δημοσκόπηση της VPRC

6 μονάδες μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ, Δημοσκόπηση της VPRC
πηγή: VPRC(10-14/5) και (24-25-5)
Δημοσκόπηση ανατροπή της VPRC για το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (αύριο).











Χωρις εκτίμηση εκλογικηςεπιρρής
                       10-14/5           24-25/5
ΝΔ                   14,2                     26,5
ΣΥΡΙΖΑ          20,3                     30
ΠΑΣΟΚ          10,9                       12,5
Α.Ε.                  3,7                        7,5
ΚΚΕ                    4,4                        5,5
Χ.Α                    2,2                         4,5
ΔΗΜΑΡ              6,1                         7,5
ΔΗΜ.ΣΥΜ        1,1
ΔΗΜ.ΞΑΝΑ        1,6
ΑΛΛΟ                  2,3
ΑΝΑΠ                17,3

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

ΨΗΦΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΨΗΦΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Σημ.της σύνταξης: θετική κατάληξη είχε η επαφή της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κατά την άποψη μας, τέτοιες συνεργασίες δίνουν πνοή (ανεξάρτητα της ποσοτικής πλευράς) στην θεμελίωση της ενότητας της Ριζοσπαστικής Αριστεράς…. Οι δύο οργανώσεις διατηρούν το δικαίωμα αυτοτελούς προβολής των ιδιαίτερων απόψεών τους (Καποιό μικρό λάθος υπάρχει, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι σύνολο οργανώσεων οχι οργάνωση)


Κοινή δήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ
1. Οι εκλογές της 6ης του Μάη έδωσαν ένα ισχυρό πλήγμα στο «μαύρο μέτωπο των δυνάμεων του μνημονίου», του ΔΝΤ, της ΕΕ του κεφαλαίου. Στην ήττα των δυνάμεων αυτών αποτυπώθηκαν οι μεγάλοι αγώνες και τα κινήματα της περιόδου, η δίχρονη αντίσταση της εργατικής τάξης και του λαού. Η απόρριψη του πολιτικού συστήματος και της πολιτικής του Μνημονίου κατευθύνθηκε κυρίως προς την αριστερά, πράγμα που αντικειμενικά ανοίγει νέες δυνατότητες για την ανάπτυξη και κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων το επόμενο διάστημα.
2. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, τρόικα και συνολικά το «μαύρο μέτωπο» επιχειρούν ήδη να αντεπιτεθούν, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα. Από τους αφόρητους εκβιασμούς και την κινδυνολογία πάνω στον λαό έως την προσπάθεια αφομοίωσης και ευνουχισμού του ξεκάθαρου μηνύματος καταδίκης του Μνημονίου της 6ης του Μάη με επιμέρους, προσωρινές παραχωρήσεις που θα αφήνουν άθικτο όλο τον μηχανισμό επιτροπείας και κυριαρχίας της τρόικα και της ΕΕ, τους στόχους και την κατεύθυνση της ασκούμενης πολιτικής.
3. Για να γίνει το επόμενο ακόμα πιο ισχυρό βήμα καταδίκης του Μνημονίου και απαλλαγής των εργαζόμενων από τον εφιάλτη της συνέχισης αυτής της πολιτικής απαιτείται η ανάπτυξη ενός εργατικού και λαϊκού κινήματος, στην βάση του προγράμματος εκείνου που μπορεί να βελτιώσει ριζικά την ζωή των εργαζόμενων, να αποκρούσει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, σε ρήξη με τις βασικές επιλογές των κυρίαρχων δυνάμεων και του αστικού πολιτικού συστήματος, με βασικά σημεία:
άμεση καταγγελία μνημονίων και δανειακών συμβάσεων - κατάργηση εφαρμοστικών νόμων παύση πληρωμών - μονομερής διαγραφή του χρέους εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία έξοδος από ευρώ και ΕΕ εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Απαγόρευση των απολύσεων. Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων και αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων και διαπραγματεύσεων. Κατάργηση των χαρατσιών και των φορομπηχτικών νόμων. Διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών και των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων και των επαγγελματιών που προλεταριοποιούνται.
Ικανοποίηση των ώριμων διεκδικήσεων του εργατικού συνδικαλιστικού και νεολαιίστικου κινήματος
4. Οι δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς επιδιώκουν την επιβολή και την εφαρμογή αυτού του προγράμματος στοχεύοντας και διεκδικώντας την κυβερνητική και τη συνολική ταξική εξουσία της εργατικής τάξης, βασισμένη στους αγώνες, τις οργανώσεις και τα όργανα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Η πορεία αυτή θα είναι αντικειμενικά πορεία ρήξης με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, όχι διαχείρισής του.
5. Η στάση μας στην εξωκοινοβουλευτική πάλη και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο απέναντι στην προτεινόμενη αριστερή κυβέρνηση ή «κυβερνήσεις με την συμμετοχή της αριστεράς», και γενικά σε κάθε κυβέρνηση καθορίζεται με κριτήριο την προώθηση των αμέσων στόχων και διεκδικήσεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, σε ρήξη με την πολιτική και τις θέσεις των δυνάμεων του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Μία αριστερή κυβέρνηση για επαναδιαπραγμάτευση και όχι ριζική ανατροπή και καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, των Μνημονίων και των ασφυκτικών ορίων που θέτει η γενικότερη πολιτική της ΕΕ δεν μπορεί να έχει την ανοχή μας. Θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα την Αριστερά σε ενσωμάτωση, οπισθοχώρηση και οδυνηρή ήττα και θα διαψεύσει τις λαϊκές προσδοκίες και ελπίδες.
6. Προϋπόθεση για κάθε επί μέρους κατάκτηση και για συνολικότερες ανατροπές υπέρ της εργατικής τάξης και του λαού σε μια κατεύθυνση ρήξης και αποδέσμευσης από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ευρώ και της ΕΕ είναι η αποφασιστική ενίσχυση της επαναστατικής Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος
7. Με βάση τις παραπάνω κοινές εκτιμήσεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ συνεργάζονται στην επερχόμενη κρίσιμη εκλογική μάχη. Οι δύο οργανώσεις διατηρούν το δικαίωμα αυτοτελούς προβολής των ιδιαίτερων απόψεών τους.


Κριτική, αγωνιστική ψήφο στην Αριστερά Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ

Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ

Η ελπίδα για έξοδο από την κρίση, το πρόγραμμα και η διαλεκτική στρατηγικής και τακτικής
Το «αόρατο χέρι της Αγοράς», οδηγημέμενο από τα δόγματα του «νεοφιλελευθερισμού», προκάλεσε τη σημερινή παγκόσμια κρίση. Η Ελλάδα ήταν ένας από τους «αδύναμους κρίκους». Εντούτοις, η κρίση ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί με αξιοποίηση εγχώριων πηγών. (Βλ. σχετικό άρθρο μου, Ουτοπία, τ. 95, 2011). Αλλά ο Παπανδρέου, οι συν αυτώ και οι μετά απ’ αυτόν, δεν θέλησαν: παρέδωσαν αμαχητί τη χώρα στα όρνεα του ΔΝΤ. Αναίσθητοι, θρασείς και ανήθικοι, τολμούν τώρα να ισχυρίζονται ότι θα σώσουν την Ελλάδα! Απειλούν και υβρίζουν. Την• ίδια στιγμή επιχειρούν να ανασυγκροτήσουν το αστικό μπλοκ εξουσίας: την υποτελειακή Δεξιά! Μιλάν για τέλος της «μεταπολίτευσης».

*Υγειονομική Βόμβα είναι το Μνημόνιο και ο Ρατσισμός ανοιχτή συζήτηση



ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ




Το τελευταίο διάστημα, ο όρος "υγειονομική βόμβα" έχει γίνει μέρος του
λεξιλόγιου της εξουσίας. Είτε πρόκειται για τους μετανάστες είτε για τις
εκδιδόμενες γυναίκες, οι αρμόδιοι υπουργοί παρουσιάζουν τις πιο επισφαλείς
και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ως πολύ σοβαρές απειλές για την υγεία του
"κανονικού" μέσου όρου της κοινωνίας. Πέρα όμως από τα λόγια, οι
κυβερνώντες προχωρούν σε ενέργειες που παραβιάζουν κατάφωρα την ιατρική
δεοντολογία και κουρελιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η διαπόμπευση των
οροθετικών γυναικών, η συμμετοχή γιατρών του ΚΕΛΠΝΟ στα αστυνομικά
αποσπάσματα, καθώς και η διενέργεια ιατρικών πράξεων χωρίς τη συγκατάθεση
του ασθενούς, εύλογα ανακαλούν στη μνήμη τις πρακτικές του φασισμού. Οι
ίδιοι ακριβώς που μέσω των μέτρων του Μνημονίου διαλύουν το ΕΣΥ κι
εμποδίζουν την πρόσβαση μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων σε ποιοτικές υπηρεσίες
υγείας, επιχειρούν να λιντσάρουν τα θύματα της πολιτικής τους,
μετατρέποντας τα σε αποδιοπομπαίους τράγους της κρίσης.

Θέλοντας να δούμε τα πράγματα πέρα από την οργανωμένη διαστρέβλωση της
κρατικής προπαγάνδας, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
οργανώνει ανοιχτή συζήτηση στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) τη Δευτέρα 28/5/2012
στις 7:00 με θέμα:

*Υγειονομική Βόμβα είναι το Μνημόνιο και ο Ρατσισμός*

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

-

Όλγα Κοσμοπούλου, γιατρός, μέλος της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συσπείρωσης
Ιατρών,
-

Τασία Χριστοδουλοπούλου, δικηγόρος μίας εκ των προφυλακισμένων
οροθετικών γυναικών,
-

Αγγέλικα Ψαρά, δημοσιογράφος και συγγραφέας
-

Γιάννα Κούρτοβικ, μέλος του Δικτύου

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Fimotro στο fimotro; Για την σύλληψη του Γ.Παπαγιάννη…

 Για την σύλληψη του Γ.Παπαγιάννη…
Δεν θα ασχολούμαστε με αυτό το θέμα, αν δεν το θεωρούσαμε επικίνδυνο για την ελευθερία στην μπλογκόσφαιρα.  Η συγκεκριμένη χρήση (που καμιά σχέση δεν έχει με την ενημέρωση) ενός μπλόκ (και δεν είναι το μόνο) δίνει τροφή σε όλους τους μηχανισμούς, που προσπαθούν να πετύχουν τον απόλυτο έλεγχο αυτής της μορφής ενημέρωσης. Ίσως μια κοινή ανακοίνωση, και κοινή στάση, Blogers να έδινε κάποια λύση στο πρόβλημα.
Ο διαχειριστής του μπλοκ fiimotro, Γιάννης Παπαγιάννη, συνελήφθη με την αυτόφωρη διαδικασία μετά από μήνυση που υπέβαλε ο Κώστας Βαξεβάνης.
Ο Κ.Β αναφερόμενος στο θέμα γράφει στον ιστότοπο του:
«Συνελήφθη από στελέχη του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαγιάννης με την κατηγορία "της πλαστογραφίας, της χρήσης πλαστού εγγράφου και της συκοφαντικής δυσφήμισης". Οδηγήθηκε στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ). Εναντίον του κινήθηκε η αυτόφωρη διαδικασία μετά από μήνυση που υπέβαλε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης στην Εισαγγελία Αθηνών. Ο κ. Παπαγιάννης δημοσίευσε εις γνώσιν του πλαστό έγγραφο (που μπορεί να πλαστογράφησε ο ίδιος) που εμφανίζει τον Κ. Βαξεβάνη να εισπράττει μεγάλο χρηματικό ποσό από την ΕΥΠ.
Ο Γ. Παπαγιάννης όχι μόνο δεν τήρησε βασικούς κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας προκειμένου να διασταυρώσει τη γνησιότητα της πληροφορίας αλλά σκόπιμα δημοσίευσε το εν λόγω πλαστό έγγραφο με πρόφαση τους προβληματισμούς για τη γνησιότητα του. Με αυτό τον τρόπο διέσπειρε ψευδείς εντυπώσεις και συκοφαντίες.
Από την άλλη στο fimotro διαβάσαμε ««Απέτυχε η προσπάθεια φίμωσης του δημοσιογράφου και της διαδικτυακής ενημέρωσης που κάποιοι προσπάθησαν να επιβάλλουν" είπε ο συνήγορος του Γιάννη Παπαγιάννη, γνωστός ποινικολόγος Μιχάλης Δημητρακόπουλος. Εξερχόμενος από το κτίριο... 16 της εισαγγελίας Πρωτοδικών ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος που από την αρχή είχε μιλήσει για αστείες κατηγορίες, με δηλώσεις του στα ΜΜΕ, αναφέρθηκε στην προσπάθεια περίεργων κέντρων να εμποδίσουν τις διαδικτυακές αποκαλύψεις». Επίσης «Ελεύθερος και χωρίς να ασκηθεί καμία ποινική δίωξη για τις κατηγορίες που τον κατηγορούσε ο Κώστας Βαξεβάνης, αφέθηκε πριν από λίγο ο Γιάννης Παπαγιάννης! Όλες οι κατηγορίες που του καταμαρτυρούσαν κατέπεσαν καθώς καμία δεν μπορούσε να...στοιχειοθετηθεί. Ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαγιάννης έφυγε πριν από λίγο από τα δικαστήρια της Ευελπίδων μετά την απόφαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών. Ο αρμόδιος εισαγγελέας διέταξε προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση».
Στο βαθύ κόκκινο (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_8119.html)διαβάσαμε ότι :
 «ο Γ. Παπαγιάννης έχει ταυτοποιηθεί από προηγούμενες κατηγορίες και διώξεις εναντίον του ως ο διαχειριστής του blog fimotro που δημοσίευσε το εν λόγω έγγραφο.
Η ταυτοποίηση του είχε προκύψει μετά από μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο διευθυντής του δελτίου ειδήσεων του Mega Χρήστος Παναγιωτόπουλος για εκβιασμό. Η Google έδωσε τα στοιχεία του διαχειριστή του μπλογκ και έτσι ταυτοποιήθηκε σαν ιδιοκτήτης του ο Γιάννης Παπαγιάννης. Κατηγορείτε, λοιπόν τώρα για σειρά υβριστικών και απειλητικών αναρτήσεων με στόχο τον Χ. Παναγόπουλο, ενώ εκρεμούν σε βάρος του αγωγές από αλλους δημοσιοκάφρους του Mega. Παράληλα σε βάρος του Fimotro εκκρεμούν και άλλες μηνύσεις για αδικήματα, όπως της εκβίασης, της απειλής και της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του Τύπου. Λογικά είναι τώρα θα πάρουν κι αυτές τον δρόμο τους για τακτική δικάσιμο με κατηγορούμενο τον Γιάννη Παπαγιάννη».
  Άλλωστε δεν θέλει ιδιαίτερη φαντασία να καταλάβεις ποιον «φωτογραφίζει» δημοσίευμα του «Βήματος» που κάνει λόγο για άτομο που έχει δικό του διαδικτυακό στέκει και το οποίο, άτομο, διαθέτει: «ταλέντο στα φαντασιοκοπήματα και στις άνανδρες επιθέσεις». Μάλιστα το ίδιο δημοσίευμα που κάνει λόγο ότι «Ο χολερικός μπλόγκερ είναι γνωστός εκβιαστής, που θα γίνει μελίρρυτος με λίγα χιλιαρικάκια …  Ο συγκεκριμένος μπλόγκερ είναι ένα κατακάθι της ενημέρωσης και οι ομόλογοί του βρίσκονται σε ρυπαρά έντυπα και βρωμοκάναλα».


Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Κείμενο Παρέμβαση 8+2 ενεργών πολιτών* Οφείλουμε να πάρουμε καθαρή θέση στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας

Οφείλουμε να πάρουμε καθαρή θέση στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας

Κείμενο Παρέμβαση 8+2 ενεργών πολιτών*
 (αρχική πηγή:icthis.net)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση καιρό τώρα βαδίζει σε δρόμους που οδηγούν στην αποικιοποίηση μεγάλων γεωγραφικών περιοχών της ευρωπαϊκής Ηπείρου (των χωρών που αυτές περιέχουν), ενώ οι κάτοικοί τους μετατρέπονται σταδιακά σε δουλοπάροικους. Όλα αυτά γίνονται υπέρ του τραπεζιτικού κεφαλαίου και του βορειοευρωπαϊκού καπιταλιστικού κέντρου που επιδιώκει να βρεθεί σε θέση ισχύος στον ανταγωνισμό του με τις άλλες ολοκληρώσεις Ασίας και Αμερικής.

Η πορεία αυτή τα τελευταία εκατόν είκοσι χρόνια, όσες φορές και αν ακολουθήθηκε στην Ευρώπη, οδήγησε σε μεγάλα δεινά και αιματοκύλισμα των λαών της, ενώ τελικά απέτυχε.
Είμαστε βαθιά πεισμένοι πως όσες φορές και αν επιχειρηθεί θα αποτύχει (όπως άρχισε να δείχνει η σημερινή πραγματικότητα), λόγω και των διαφορετικών πολιτισμικών ταυτοτήτων που «συνυπάρχουν» στην Ε.Ε., έχοντας η κάθε μια βαθιές ρίζες και ιστορικό παρελθόν.
Κατά την εκτίμησή μας λοιπόν η Ε.Ε. ή θα υπάρξει ως Συνομοσπονδία «ελεύθερων» και συνεργαζόμενων «ισότιμα» χωρών ή θα διαλυθεί.
Είμαστε το πρώτο πείραμα αποικιοποίησης μιας χώρας της Ο.Ν.Ε που συνοδεύεται με μετατροπή των κατοίκων της σε δουλοπάροικους. Η προσπάθειά τους αυτή έχει μεγάλη σημασία για την πολιτική μας ανάγνωση, γιατί αφορά χώρα με ιδιαίτερη πολιτισμική ταυτότητα, διαφορετική από τη βορειοευρωπαϊκή.
Η αποτυχία του πειράματός τους στη χώρα μας θα αποτελέσει μια μεγάλη συμβολή του ελληνικού λαού στη διαρκή προσπάθεια των λαών της Ευρώπης για ελευθερία και ισοτιμία, στη προσπάθειά τους να παράγουν και στο μέλλον πολιτισμό της καθημερινότητας.
Είμαστε από εκείνους που πιστεύουν πως στον αγώνα αυτό πρέπει να ενωθούμε με βάση τις ελάχιστες εκείνες προϋποθέσεις που απαιτούνται, ώστε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας και η χώρα, να σπάσουν τις αλυσίδες και να βαδίσουν σε άλλο δρόμο από εκείνον της υποτέλειας.
Αυτές οι ελάχιστες προϋποθέσεις πιστεύουμε πως είναι:
-  Η κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων που τις συνοδεύουν.
-  Η μονομερής διαγραφή του χρέους.
-  Η έξοδος από την Ο.Ν.Ε..
-  Η κρατικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας.
-  Η άμεση αναδιανομή του πλούτου.
- Η επιστροφή σε μια σχετικά αυτοδύναμη πραγματική οικονομία, με οικολογικό και δημόσιο πρόσημο.
Πιστεύουμε πως για να γίνουν τα παραπάνω απαιτείται ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο με πυρήνα και αφετηρία την αριστερά. Πιστεύουμε ακόμα πως αυτά δεν απαιτούν την κρατικοποίηση ολόκληρης της οικονομίας, την πλήρη δηλαδή κατάργηση της αγοράς, όπως έγινε στην πρώην Σοβιετική Ένωση, την Κίνα, κλπ, γιατί ούτε αποτίμηση της αποτυχίας τους έχει γίνει, ούτε ένα πειστικό και λογικά βιώσιμο όραμα έχει ακόμα αναδυθεί.
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές διαπιστώνουμε πάλι, πως η άποψη που πριν αναπτύξαμε και πιστεύουμε πως υιοθετείται από μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, δεν κατάφερε να συγκροτηθεί σε πολιτικό και κοινωνικά ορατό μέτωπο. Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τις πολιτικές οργανώσεις και τους ανένταχτους της αριστεράς, που ως φορείς της άποψης αυτής δεν κατάφεραν να ενωθούν στα πλαίσια του απαραίτητου λαϊκού μετώπου.
Ο ελληνικός λαός όμως απάντησε δια της ψήφου του με βάση τις δυνατότητές του και τις δυνατότητες που είχαν δημιουργήσει από πριν οι πολικές δυνάμεις της χώρας.
Η απάντηση αυτή δεν χωράει παρερμηνείες: «Κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων που τις συνοδεύουν. Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Κρατικοποίηση των τραπεζών και αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων».
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως θα ασκηθούν απίστευτοι εκβιασμοί στο λαό μας για να υποταχτεί στις θελήσεις του ντόπιου και ξένου κυκλώματος εξουσίας. Του απαιτούν να ξεχάσει ποιος είναι, να ξεχάσει την ελευθερία και τα παλιά του έθιμα.
Ο λαός μας βρίσκεται μπροστά σε μια μάχη ύπαρξης. Είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπίσουμε τα ελάχιστα των ελαχίστων από τις απαιτήσεις του, έτσι όπως διατυπώθηκαν με την ψήφο του.
Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρουν βαριά ευθύνη εάν παρεκκλίνουν από τις στοιχειώδεις λαϊκές απαιτήσεις, δηλαδή την άμεση ακύρωση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την κρατικοποίηση των τραπεζών και την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων.
Η ευθύνη αυτή δεν είναι στιγμιαία, αλλά διαρκής και άρα ιστορική. Το παραμικρό τους πισωγύρισμα θα γιγαντώσει τη δεξιά όλων των μορφών στη χώρα μας και θα οδηγήσει σε περιπέτειες τον ελληνικό λαό απεχθέστερες από την ανέχεια και την φτώχεια.
Βαριά ευθύνη επίσης θα φέρουν όλες οι άλλες δυνάμεις της αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και των εργασιακών χώρων, που οφείλουν να ορθώσουν ανάστημα ενάντια στον εκβιασμό του λαού μας και υπέρ των πολιτικών δυνάμεων που δίνουν την μάχη επιβίωσης του.
Οι δυνάμεις του συμβιβασμού, όπου και αν βρίσκονται (ΔΗΜΑΡ, εσωτερικό ΣΥΡΙΖΑ, κλπ), πρέπει να ηττηθούν, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες να προδοθεί ο λαός. Όποιοι δεν βοηθήσουν για την ήττα αυτών των δυνάμεων θα φέρουν την ίδια ευθύνη που αναλαμβάνει σήμερα το ΚΚΕ με την πολιτική του. Μια πολιτική που προβάλλει τη ριζική ανατροπή του καπιταλισμού «εδώ και τώρα», όταν γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις. Έτσι η σημερινή πολιτική του ΚΚΕ στα μάτια του λαού είναι πολιτική για καλύτερη ζωή μετά θάνατον. Επομένως δημιουργεί λαϊκή απογοήτευση, παράλυση των λαϊκών αντιστάσεων, κατακερματισμό των δυνάμεων του αναγκαίου λαϊκού μετώπου, με ένα λόγο αντικειμενικά διευκολύνει τη λαϊκή ήττα από τις αντιδραστικές δυνάμεις.
Καλούμε τις δυνάμεις της αριστεράς, των κοινωνικών, εργασιακών και οικολογικών κινημάτων, να επιχειρήσουν σε όλη τη χώρα πλατιές λαϊκές συγκεντρώσεις με ανοικτό διάλογο για να εκφραστούν όλοι όσοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη ήττας του μαύρου δεξιού μπλόκ που συγκροτείται.
Καλούμε τις οργανώσεις της αριστεράς που αντιλαμβάνονται την ανεπάρκεια της συγκρουσιακής γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν αμφιβολίες για την φερεγγυότητά του, να αντιληφθούν πως το κύριο σήμερα είναι η έστω και εκλογικά μικρή ήττα του ντόπιου και ευρωπαϊκού κατεστημένου.
Τέλος καλούμε από τώρα τις δυνάμεις που κατανοούν πως η κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων χωρίς την έξοδο από την Ο.Ν.Ε. δεν αρκεί για μια νίκη του λαού μας με μονιμότερα χαρακτηριστικά, σε προσπάθεια συγκρότησης του λαϊκού μετώπου της επόμενης μέρας.

* 25-5-2012
Αντώνης Ναξάκης, Μαθηματικός, Κολυμπάρι Χανίων
Βασίλης Βασιλειάδης, Πληροφορικός-Παιδαγωγός, Πύργος Ηλείας
Βασίλης Δημόπουλος, Φυσικός, Πάτρα Αχαΐας
Γιάννης Ρήγος, Μηχ. Μηχανικός, Αθήνα
Ηλίας Γεωργαλής, Οδοντίατρος, Αστακός Αιτωλοακαρνανίας
Νίκος Μπέκης, Φιλόλογος, Βέροια Ημαθίας
Παναγιώτης Μπούρδαλας, Φυσικός-Θεολόγος, Πάτρα Αχαΐας
Τάσος Σχίζας, Πολ. Μηχανικός, Πάτρα Αχαΐας 
Άκης Κατσούλας, Κοινωνιολόγος, Αθήνα
Πάνος Βήχος, Μουσικός, Αθήνα

Εντυπωσιακό Βίντεο: Alexis Tsipras: "Nous nous battons pour les peuples européens"

Εντυπωσιακό Βίντεο: Alexis Tsipras: "Nous nous battons pour les peuples européens"
Pour Alexis Tsipras, leader de Syriza, en conférence de presse à l'Assemblée nationale à l'invitation du Front de gauche, "ce qui se passe en Grèce depuis deux ans est une sorte de suicide dirigé du peuple grec".
Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο Αριστερό Μέτωπο…http://www.humanite.fr/
(κλειστέ τον ήχο δίπλα στο Live Greece)

Σαμαράς τώρα…Προσκλητήριο στην Χρυσή Αυγή…

Σαμαράς τώρα…Προσκλητήριο στην Χρυσή Αυγή…
Ακόμα σε πιο ολισθηρό ακροδεξιό κατήφορο οδηγεί ο Σαμαράς την Νέα Δημοκρατία. Στην ομιλία του τώρα στην Ε.Σ. της Νέας Δημοκρατίας, πρώτο θέμα της ατζέντας του οι «λαθρομετανάστες»,  αντιγράφοντας τα κείμενα της Χρυσής Αυγής. Καμία κριτική για τα επικίνδυνα γεγονότα της Πάτρας. Να διώξουμε τους «λαθρομετανάστες», είναι η απάντηση του στην μεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς. Κατά τα αλλά …έρχεται Καταστροφή και Χάος, αν ο ίδιος δεν φτιάξει κυβέρνηση με τον Αδωνη, τον Πλευρη, τον Βορίδη και τον Βελόπουλο…Αντώνη πάτωσες….Που να το φανταζόνταν η Π.Δέλτα, οτιμεαυτούς θα έκανες παρέα...

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Δυο αναγκαία βήματα της Ριζοσπαστικής αριστεράς…του Α.Κ.

Δυο αναγκαία βήματα της Ριζοσπαστικής αριστεράς…του Α.Κ.
Πρώτο βήμα. Οι κομμουνιστές και όλοι οι υποστηρικτές του μεταβατικού προγράμματος, απέναντι στην πρόταση για αριστερή κυβέρνηση, οφείλουν να αντιπροτείνουν ένα άλλο πρόγραμμα,  το μεταβατικό πρόγραμμα με αιχμές τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο απ’ την ΟΝΕ-ΕΕ, κ.λπ., ως πρόγραμμα προς άμεση υλοποίηση με την στήριξή τους, προκειμένου να αποκαλύψουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου ότι ακόμα και τα μεσοβέζικα μέτρα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την αριστερή κυβέρνηση δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν εντός ευρώ και ΕΕ και να προετοιμάσουν το λαό για τις μάχες που πρέπει – ούτως ή άλλως – να δώσει ακόμα.
Ως δεύτερο βήμα και αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεχθεί το μεταβατικό πρόγραμμα, οι κομμουνιστές μπορούν να παρέχουν ψήφο ανοχής υπό όρους σε μια αριστερή κυβέρνηση.
Οι όροι της ανοχής αυτής, προκύπτουν από το μεταβατικό πρόγραμμα:
Άμεση παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους-δανειστές και αποδέσμευση από τις δανειακές συμβάσεις.
Άμεση καταγγελία και μη εκπλήρωση των μνημονίων.
Ικανοποίηση των διεκδικήσεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος
Η ανοχή ή η στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης, χωρίς τη συμμετοχή των κομμουνιστών, μπορεί να γίνει στο βαθμό που αυτή η κυβέρνηση θα δεσμευτεί και θα προχωρήσει αποφασιστικά στην επίλυση εργατικών και λαϊκών προβλημάτων, στο βαθμό που θα στηριχτεί στο μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, αλλά και στο βαθμό που η ίδια η κυβέρνηση θα το στηρίξει, ενάντια στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και της Τρόικας.
Χωρίς τα δύο αυτά αναγκαία κατά την άποψη μας βήματα, η ριζοσπαστική αριστερά, δεν μπορεί να αποτελέσει τον τρίτο πόλο ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Απομονώνεται από τις λαϊκές εργατικές μάζες, που ζητούν απάντηση στο ερώτημα. Και εσείς τι θα κάνετε; Χωρίς την υιοθέτηση του δεύτερου βήματος , η Ρ.Α. ταυτίζεται, στην συνείδηση του λάου με την βαθιά ηττοπαθή, απομονωτική, και διχαστική για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα, τακτική του ΚΚΕ  

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ Neotera-News- ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ Neotera-News
Ανοίγουμε διάλογο για την 18 Ιούνη. Αριστερή Κυβέρνηση; Θα παρουσιάζουμε ότι ενδιαφέρον άρθρο κυκλοφορεί εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ
 Σήμερα...
 ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΙΩΤΗΣ
Η διαφαινόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην επερχόμενη εκλογική μάχη θα φέρει όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό κυβερνητικό ρόλο αλλά και όλη την Αριστερά, κομμουνιστική και μη κομμουνιστική στο προσκήνιο και μπροστά σε ιστορικές προκλήσεις.
Αυτό απαιτεί να επιτευχθεί, έστω μετεκλογικά, αυτό που δεν μπόρεσε να γίνει προεκλογικά: ένα μεγάλο, ριζοσπαστικό, αριστερό, προοδευτικό μέτωπο.
Η εκλογική επικράτηση, όμως, της Αριστεράς καθόλου δεν σημαίνει οτι ανοίγει μετεκλογικά ένας ανέφελος δρόμος.
Όσοι, ενδεχομένως, σπέρνουν αυταπάτες στον ελληνικό λαό, κινδυνεύουν να θερίσουν θύελλες.
Η επιλογή ακύρωσης των μνημονίων, των αντίστοιχων εφαρμοστικών νόμων και καταγγελίας των δανειακών Συμβάσεων είναι επιλογή σύγκρουσης με τους κυρίαρχους της ΕΕ, η οποία δεν μπορεί να αποφευχθεί, όσοι ελιγμοί και κατάλληλες τακτικές κινήσεις και αν γίνουν.
Η σύγκρουση αυτή υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αποφευχθεί: Αν η ριζοσπαστική Αριστερά αναδιπλωθεί πλήρως και εγκλωβιστεί σε μια διαπραγμάτευση του μνημονίου αποδεχόμενη στην ουσία, ευθέως ή σιωπηρά, τη διατήρηση του πλαισίου του..
Μια τέτοια αναδίπλωση, χοντροκομμένα «κωλοτούμπα», υπάρχει μια τεράστια ποικιλία τρόπων και μορφών για να επισυμβεί.
Εφ’ όσων αυτή η «αναδίπλωση» είναι εκτός σχεδιασμού τότε αυτή η σύγκρουση, κυρίως με τους επικυρίαρχους της ΕΕ, όχι μόνο θα είναι αναπόφευκτη αλλά και θα συνοδευτεί με προσωρινές δυσκολίες, οι οποίες είναι πιθανόν, πολλοί ισχυρίζονται το πιθανότερο, να ανοίξουν νέους, ελπιδοφόρους, αντιμνημονιακούς, προοδευτικούς ορίζοντες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Υπάρχει, όμως, και μια περίπτωση οι δυσκολίες αυτής της σύγκρουσης να είναι προσωρινά πολύ και τόσο μεγάλες που είναι δυνατόν να επιφέρουν προσωρινά απότομη νέα επιδείνωση της οικονομικοκοινωνικής κατάστασης.
Αυτή η περίπτωση είναι όταν η Τρόϊκα, μπροστά στην απόφαση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς να ακυρώσει το μνημόνιο, προχωρήσει σε αναστολή των δόσεων και τελικά χρηματοδότησης.
Όσο κι αν μια τέτοια περίπτωση μοιάζει μη πιθανή, δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν έχει καμιά άλλη επιλογή παρά να διακόψει την αποπληρωμή του χρέους, πρώτα απ’ όλα του εξωτερικού και να προχωρήσει γρήγορα στην έξοδο από την ευρωζώνη και τη συγκρότηση εθνικού νομίσματος.
Δεν πρέπει να κρύψουμε από το λαό ένα τέτοιο ενδεχόμενο και πολύ περισσότερο τις προσωρινές αρνητικές συνέπειες που θα έχει μια χειροτέρευση της κατάστασης.
Και δεν πρέπει να το κρύψουμε γιατί μόνο με ακέραιη την αλήθεια, χωρίς ωραιοποιήσεις και αποκρύψεις, θα μπορεί τόσο η Αριστερά και κυρίως ο λαός, να ανταπεξέλθει, χωρίς αιφνιδιασμούς, τα προβλήματα, δείχνοντας αντοχή και επιμονή, προκειμένου γρήγορα να ανοίξουν νέοι στέρεοι και μακροχρόνιοι ανακαμψιακοί και ανορθωτικοί δρόμοι!
Η αλήθεια είναι δύναμη. Απέναντι στην βρώμικη τρομοκρατία και το άθλιο εμπόριο φόβου των κυρίαρχων κύκλων, η ριζοσπαστική Αριστερά δεν θα πρέπει να αντιτάξει ειδυλλιακές εικόνες ή ανούσιους εξωραϊσμούς.
Δεν το χρειάζεται!
Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι ο σκοτεινός δρόμος του μνημονίου δεν έχει τέλος και διέξοδο, ενώ ο προοδευτικός δρόμος της ακύρωσης των μνημονίων και της καταγγελίας των δανειακών συμβάσεων, όσες ενδεχομένως δυσκολίες και αν εμπερικλείει, οι οποίες ενδεχομένως να είναι σε κάποιες περιπτώσεις αρκετά μεγάλες, είναι προσωρινές και θα ανοίξουν γρήγορα λεωφόρους ελπίδας, ανόρθωσης, εθνικής ανεξαρτησίας, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής προοπτικής.
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ, γιατί αυτός θα πρέπει όχι μόνο να ψηφίσει αλλά και να αγωνισθεί και να μοχθήσει για να περάσει η χώρα απέναντι, για ένα νέο μέλλον!
ΠΗΓΗ: http://dosepasa.wordpress.com/2012/05/25/bx917/#more-22566

Η απάντηση του Γ. Ρούση στο ΚΚΕ όπως δημοσιεύεται στην πολύ καλά ενημερωμένη, εφημερίδα ΧΡΟΝΙΚΑ


Η απάντηση του Γ. Ρούση στο ΚΚΕ όπως δημοσιεύεται στην πολύ καλά ενημερωμένη, εφημερίδα ΧΡΟΝΙΚΑ
Και μια δική μας παρατήρηση…Με αυτά και αυτά, έχει αδικο ο κόσμοςπουταυτίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως μια πιο κινηματική εκδοχή του ΚΚΕ;

«…Σύντροφοι, ότι και να γράφει ο ανθρωποδιώχτης, ανώνυμος γραφιάς , εντολοδόχος, της καθοδήγησης, εσείς γνωρίζετε ότι «είσαστε άνθρωποι δικοί μου κ’ είμαι κ’ εγώ δικός σας».
Επιμένοντας συντροφικά
Γιώργος Ρούσης»

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Το πρωί της 18 Ιούνη…Τι κάνουμε; Α μέρος Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε

Το πρωί της 18 Ιούνη…Τι κάνουμε; Α μέρος Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε
Δεν είναι άσχετο …η ιστορία διδάσκει, κάτι που θα εξηγήσουμε στο Β΄Μέρος.
Δεν είναι άσχετο …η ιστορία διδάσκει, κάτι που θα εξηγήσουμε στο Β΄Μέρος. Αντιπαρέρχομαι, τα «μαχαιρώματα», τα «σβησίματα», τις «συντροφικές βρισιές» και όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στην αριστερά μας. Και θέτω το ερώτημα. Το πρωί της 18 Ιούνη…Τι κάνουμε;
Είναι ορισμένες στιγμές που κανείς έχει την αίσθηση πως η ιστορία τρέχει λίγο πιο γρήγορα από συνήθως. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές οι ευρύτερες μεταβολές και οι διεργασίες που εξελίσσονται έχουν τη δυναμική να καθορίζουν την αίσθηση ότι αλλάζουν γύρω μας μερικά από τα πιο σημαντικά και  κυρίαρχα ιστορικο-πολιτικά  δεδομένα. Τις τελευταίες μέρες η πυκνότητα και η ποιότητα των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα δίνει την αίσθηση της ραγδαίας ιστορικής μεταβολής και συνάμα πολιτικής μετάβασης. Τεράστια η πρόκληση για το κομμουνιστικό κίνημα, τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και πράξης που δεν έχει την πολυτέλεια να αναλύσει τα γεγονότα σε δεύτερο χρόνο, αφού είναι ήδη Μπορεί λοιπόν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών να παράγουν «μπόλικη ιστορία» όμως η διαλεκτική ανάλυση της συγκυρίας (ασφαλές μαρξιστικό εργαλείο) φυσικά και δεν επιτρέπει την περιγραφή των καταλυτικών ιστορικών μεταβολών ως «φυσικά φαινόμενα» που ξαφνικά προέκυψαν εκ κενού.

Γιώργο Ρούση οι ψευδαισθήσεις σου και η ροχάλα των συντρόφων…

Γιώργο Ρούση, οι ψευδαισθήσεις σου και η ροχάλα των συντρόφων…
Παραθέτουμε την επιστολή του σ. Γιώργου Ρουση (αχ οι ψευδαισθήσεις σου) και την απάντηση του ΚΚΕ «…Συνειδητά ή ασυνείδητα στηρίζουν το στόχο που έχουν θέσει το κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό προσωπικό για αποδυνάμωση του ΚΚΕ…» Ρε Γιώργο, για απάντα συνειδητά η ασυνείδητα παίζεις αυτόν το ρόλο;


Αγαπητοί σύντροφοι,
 
Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το κόμμα όχι μόνον δεν μπόρεσε να εισπράξει σημαντικό κομμάτι της λαϊκής οργής, αλλά αντίθετα έχασε ψήφους και μάλιστα σε λαϊκές περιοχές, παραδοσιακά προπύργια του, όπως στη β' Πειραιά.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά μετά τη διάσπαση του 1968 το κόμμα έπαυσε να είναι η ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς.
Επιπροσθέτως οι μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις, για όσο αξίζουν, δείχνουν μια επικίνδυνων διαστάσεων παραπέρα συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

“Φυσικά και δεν θα υπακούσω” 23 χρόνια μετά…

“Φυσικά και δεν θα υπακούσω” 23 χρόνια μετά…
Πέρασαν 23 χρόνια από την άνοιξη του 89. Τότε που η ηγεσία του ΚΚΕ συναινούσε σε κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία…Και λίγο αργότερα… στις 17 Οκτωβρίου ζητούσε να διαταχθεί η κατάσχεση όλων των αντιτύπων της εφημερίδας «Οδηγητής» που ήδη κυκλοφόρησαν… Να απειληθεί κατά των υπεύθυνων χρηματική ποινή δραχμών 500.000 και προσωπική κράτηση δώδεκα μηνών… Να απαγορευτεί η έκδοση νέου φύλλου της εφημερίδας Οδηγητής της νεολαίας…Σήμερα  23 χρόνια μετά καλεί τον λαό να διορθώσει την ψήφο του…Δηλαδή, ο λαός έκανε λάθος που έδωσε κλωτσιά στον δικομματισμό, έδωσε πνοή στην Αριστερά, και δεν έδωσε μαζική ψήφο στο ΚΚΕ , ώστε να γίνει ΣΥΡΙΖΑ!!! Και σήμερα με το ένα λάθος πάνω στο άλλο, λέέι ότι δεν έχει καμία διάφορα αν στις 17 Ιούνη ο λαός θα κάνει κυβέρνηση Ν.Δ. η ΣΥΡΙΖΑ…Κόντρα στο λαό κόντρα στην ελπίδα αρνείται, ακόμα και την ψήφο ανοχής σε μια δύναμη ρεφορμιστική μεν…αλλά που βάζει στο πρόγραμμα της άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού…ένας ΣΥΡΙΖΑ που κάποιοι πέρασαν στα ψιλά ότι αρνήθηκε κάθε συμμετοχή σε οικουμενική, προβάλλοντας το πρόγραμμα του.Και αντί να σπρώξουμε το καράβι αριστερά, επαναστατικά, ενάντια στην βαρβαρότητα της Ε.Ε. μας καλεί να ανοίξουμε τρύπες και να το βουλιάξουμε…τι ωραίο δώρο στην βάρβαρη αστική τάξη το κεφάλαιο…“Φυσικά και δεν θα υπακούσω”…
Έτσι για να θυμηθούμε…
Άνοιξη του 1989:

Να αποσυρθεί τώρα...θα κληθούν να πληρώσουν φόρο έως και 700% πάνω!!!.

Φίλε αναγνώστη, αναγνώστη αναγνώστρια δες πως ΄ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αντεστρεψαν την φορολογικη κλίμακα πρός όφελος των πλουσίων. Αναρωτιώμαστε πως θα πληρώσουν 500 και 1000 ευρώ ανεργοι,μισθωτοί συνταξιούχοι.

ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ 2011-2012
 








Σύνολο εισοδήματος
Σύνολο φόρου
Σύνολο εισοδήματος
Σύνολο φόρου
ποσοστιαία αύξηση φόρου %
5000
0
5000
0
0
12000
0
12000
700
700%
16000
720
16000
1420
97,22%
22000
2160
22000
2920
35,18%
26000
3200
26000
3920
22,50%
32000
5120
32000
6020
17,58%
40000
8000
40000
8820
10,25%
60000
15600
60000
16420
5,25%
100000
31600
100000
32420
2,59%
















Στον παραπάνω πίνακα παρουσιάζουμε συγκριτικά  τον φόρο εισοδήματος για τα έτη 2011και 2012 (για τα εισοδήματα 2010-2011) και την διαφορά στον φόρο που θα κληθείς να πληρώσεις, μετά την λήξη των δηλώσεων στις 15 Ιουνίου.